भारतासाठी अत्यंत अभिमानाची बाब असून संयुक्त राष्ट्र शैक्षणिक, वैज्ञानिक आणि सांस्कृतिक संघटनेने (UNESCO) श्रीमद्‌भगवद्‌गीता आणि भरत मुनींच्या नाट्यशास्त्राची दखल घेतल्याची माहिती समोर आली आहे. युनेस्कोच्या मेमरी ऑफ द वर्ल्ड रजिस्टरमध्ये श्रीमद्‌भगवद्‌गीता आणि भरत मुनींच्या नाट्यशास्त्राचा समावेश करण्यात आला आहे. त्यामुळे प्रत्येक भारतीयासाठी ही आनंदाची आणि अभिमानाची बाब आहे.
पंतप्रधान नरेंद्र मोदी यांनी एक्सवर पोस्ट करत यासंदर्भात माहिती दिली आहे. “जगभरातील प्रत्येक भारतीयांसाठी हा अभिमानाचा क्षण आहे! युनेस्कोच्या मेमरी ऑफ द वर्ल्ड रजिस्टरमध्ये गीता आणि नाट्यशास्त्राचा समावेश होणे ही आपल्या ज्ञानाला आणि समृद्ध संस्कृतीला मिळालेली जागतिक मान्यता आहे. गीता आणि नाट्यशास्त्राने शतकानुशतके संस्कृतीची जपणूक केली आहे. त्यांची अंतर्दृष्टी जगाला प्रेरणा देत राहते,” अशा भावना पंतप्रधान नरेंद्र मोदी यांनी व्यक्त केल्या आहेत.
गुरुवारी युनेस्कोने प्रसिद्ध केलेल्या प्रसिद्धीपत्रकानुसार, युनेस्कोच्या मेमरी ऑफ द वर्ल्ड रजिस्टरमध्ये एकूण ७४ नवीन नोंदी करण्यात आल्या आहेत. ज्यामुळे एकूण या संग्रहांची संख्या ५७० झाली आहे. युनेस्कोच्या मेमरी ऑफ द वर्ल्ड रजिस्टरमध्ये पिढ्यानपिढ्या समाजांवर प्रभाव पाडणाऱ्या महत्त्वाच्या ऐतिहासिक ग्रंथ, हस्तलिखिते आणि कागदपत्रे यांचा समावेश केला जातो.
१८ अध्यायांमध्ये ७०० श्लोक असलेली भगवद्गीता महाभारतातील भीष्मपर्व (अध्याय २३-४०) मध्ये अंतर्भूत आहे. अर्जुनाला निराशेपासून मुक्त करण्यासाठी महायुद्धासाठी तयार झालेल्या सैन्यांसह भगवान श्रीकृष्ण आणि अर्जुन यांच्यातील संवादाचे हे रूप आहे. भगवद्गीता शतकानुशतके जगभरात वाचली जात आहे आणि आज अनेक भाषांमध्ये अनुवादित केली जात आहे.
हे ही वाचा:
पाकिस्तानच्या गंगाजळीत ८ अब्ज डॉलर बांगलादेश मागतोय त्यातले ४ अब्ज!
हमासने गुडघे टेकले; युद्ध समाप्तीच्या बदल्यात उर्वरित सर्व बंधकांना मुक्त करण्याची तयारी
फ्लोरिडा स्टेट युनिव्हर्सिटीमध्ये गोळीबार; दोघांचा मृत्यू
‘न्यायालय सुपर संसद झाली आहे का?’
भांडारकर ओरिएंटल रिसर्च इन्स्टिट्यूटमध्ये जतन केलेले आणि इ.स.पूर्व दुसऱ्या शतकाच्या आसपास संहिताबद्ध केलेले मानले जाणारे, भरतमुनींचे नाट्यशास्त्र हे नाट्यवेदाचे सार मानले जाते. ३६,००० श्लोकांचा समावेश असलेली कला सादर करण्याची मौखिक परंपरा, ज्याला गांधर्ववेद असेही म्हणतात. या प्राचीन ग्रंथात नाट्य (नाटक), अभिनय (प्रदर्शन), रस (सौंदर्याचा सार), भाव (भावना) आणि संगीत (संगीत) या विविध कलाप्रकारांची विस्तृत चौकट मांडण्यात आली आहे. हे भारतीय रंगभूमी, काव्यशास्त्र, सौंदर्यशास्त्र, नृत्य आणि संगीतासाठी एक पायाभूत मार्गदर्शक म्हणून काम करते.
