२०५० पर्यंत भारत ही जगातील सर्वात मोठी अर्थव्यवस्था असेल. त्यानंतर चीन, अमेरिका, इंडोनेशिया, फिलीपिन्स, ब्राझील आणि रशिया यांचा क्रमांक लागेल, असे नोबेल शांतता पुरस्कार समितीचे उपनेते अस्ले टोजे यांनी “फ्यूचर वॉच: द. दिल्लीतील पेहले इंडिया फाऊंडेशनने आयोजित केलेला ‘इमर्जिंग वर्ल्ड ऑर्डर’ कार्यक्रमात सांगितले. तोजे, एक प्रसिद्ध राजकीय शास्त्रज्ञ आणि आंतरराष्ट्रीय संबंधांमधील तज्ञ आहेत. ते जागतिक राजकीय गतिशीलतेच्या त्यांच्या अंतर्दृष्टीपूर्ण विश्लेषणासाठी ओळखले जातात. ते म्हणाले भारत जगरनॉट बनण्याच्या तयारीत आहे. ते म्हणतात भारत कोणत्या प्रकारची महान शक्ती असेल? ही बाब विचारात घेण्यासारखी आहे.
हेही वाचा..
रोहित शर्माने पादाक्रांत केली विक्रमांची शिखरे
लोकसभेच्या अध्यक्षपदासाठी ओम बिर्ला विरुद्ध के.सुरेश मैदानात!
निज्जरच्या श्रद्धांजलीचा ट्रूडो यांच्या खासदाराकडून निषेध
बिर्यानीत लेग पीस नसल्याने लग्नात झाला राडा !
ते म्हणाले, जागतिक हवामान बदलाबाबत भारताने आपले आदर्श इतरांवर लादण्याऐवजी दुःख दूर करणारी आणि शांतता वाढवणारी सौम्य शक्ती असल्याचे सिद्ध केले तर ते उत्तम होईल. तुम्हाला या देशाच्या सामर्थ्याची कल्पना नाही. प्रत्येक देशाचे दूत दिल्लीत मदतीची याचना करत येतात तेव्हा तुम्हाला ते तुमच्या आयुष्यात दिसेल. वेदांचे धडे, इतिहासातील अंतर्दृष्टी आणि १० हजार वर्ष जुन्या सभ्यतेतून उद्भवलेल्या या देशात असणारी सौम्यता, त्याच्या उदयास मार्गदर्शन करेल, असे तोजे यांनी म्हटले आहे.
यावेळी नीती आयोगाचे माजी उपाध्यक्ष आणि पहेले इंडिया फाऊंडेशनचे संस्थापक राजीव कुमार यांनी विकासासाठी पूर्णपणे वेगळ्या दृष्टिकोनाच्या गरजेवर भर दिला. आम्ही जगाच्या इतिहासातील एकमेव देश आहोत ज्याला आमचा कार्बन फूटप्रिंट कमी करताना घातांक दराने वाढण्याची गरज आहे. यापूर्वी कोणीही केले नाही. आम्ही कोणत्याही विद्यमान मॉडेलचे अनुसरण करणार नाही किंवा विकासाचे कोणतेही मॉडेल स्वीकारणार नाही, असे ते म्हणाले.
रशिया-युक्रेन युद्धाबाबत, तोजे यांनी मुत्सद्देगिरीच्या अपयशावर भाष्य केले. ते म्हणाले, हे मुत्सद्देगिरीचे संकट होते. या प्रदेशातील रशियाचे कायदेशीर भू-राजकीय हितसंबंध ओळखण्यात पश्चिमेला अपयश आले. रशियाचे अतिरेकी आणि बेकायदेशीर आक्रमण रोखण्यासाठी युक्रेनला पुरेसा पाठिंबा न देता आम्ही रशियाच्या हिताकडे दुर्लक्ष केले. ते पुढे म्हणाले, युक्रेनियन लोकांच्या त्यांच्या देशासाठी आणि पाश्चिमात्य देशांच्या समर्थनासाठी लढण्याची इच्छा पाहून रशियन आश्चर्यचकित झाले होते. परंतु हा संघर्ष शेवटी युरोप खंडित करेल, हे वास्तव कोणीही स्वीकारू इच्छित नाही.
